Życzyłbym takiej dyscypliny w męskiej piłce

Rozegraliście niemal połowę gier. Jak pan oceni to, co do tej pory wydarzyło się na boisku z udziałem zawodniczek SWD Wodzisław?

Trudny był początek sezonu. Od razu graliśmy z liderem Mitech II Żywiec, gdzie grają zawodniczki ekstraklasowe, mistrzynie Polski. Od razu musieliśmy się z nimi zmierzyć na dzień dobry. My nie mamy u siebie zawodniczek tej klasy. Potem był jeszcze drugi mecz zremisowany, z rezerwami ekstraklasowej ekipy z Sosnowca. Gdybyśmy teraz dostali tych rywali, mecze mogłyby wyglądać zupełnie inaczej. Nasz zespół jest bardziej zgrany niż na początku rozgrywek.

Zajmujecie 4. miejsce, tracicie do lidera 11 punktów i macie jedno spotkanie rozegrane mniej. Jaki jest wasz cel na ten sezon?

Chcielibyśmy zrobić awans do II ligi. Ale zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy beniaminkiem. Walczymy jednak o najwyższa lokatę.

Trudno zmotywować dziewczyny do treningów?

Chłopaków trudno zmotywować, dziewczyn nie. Na zajęciach mamy 20 zawodniczek, a nawet więcej. Trening jest trzy razy w tygodniu. Dziewczyny dojeżdżają z Raciborza, z Jastrzębia, z Suszca, z Chałupek, z Rogowa. Praktycznie same dojazdy - kilka dziewczyn jest tylko z Wodzisławia. Ja je podziwiam. Rzadko kiedy opuszczają treningi.

Jak długo trenuje pan w piłce kobiecej?

Jestem nowicjuszem w piłce kobiecej. Na początku nie chciałem się tego podejmować, trudno było mi to sobie wyobrazić. Zarząd jednak mi zaufał. Podjęli decyzję, a szczególnie wiceprezes Mirosław Oślizło mocno mi ufa. Namawiał mnie. Mam w nim oparcie i póki co nie żałuję.

A doświadczenie w pracy z męską piłką?

Jest. Sam grałem jako zawodnik w różnych klubach. W Radlinie, w Mszanie, w Chałupkach,w Turzy Śląskiej. Trenowałem grupy młodzieżowe w Radlinie. W Mszanie byłem asystentem trenera Mariana Piechaczka. W Kokoszycach mam grupę młodzików.

Czym się różni trening, czy sama gra kobiet od tej mężczyzn?

Wbrew pozorom - w zasadzie niczym specjalnym. Jedynie siłowo się różnimy. Są pewne genetyczne warunki, pod którymi nie możemy się porównywać. Piłkarsko, od lat znam dużo zawodników III ligi i mogliby się pouczyć tutaj od dziewczyn. Dziewczyny mają technikę, myślą, koordynacyjnie są bardzo rozwinięte. Niczym specjalnym ten futbol się nie różni.

No i na boisku płeć piękna. Przyciąga kibiców?

Trudno powiedzieć. Mogłoby być ich trochę więcej. Ta piłka nożna dziewczyn jest trochę niedoceniana. Dziewczyny potrafią grać piłką. Chciałbym, żeby kibiców było więcej, bo dziewczyny na to zasługują.

Jak w kobiecej szatni wygląda sprawa motywacji? Wiadomo, u Panów często potrzeba mocniejszych słów. A tutaj?

Tu jest porządek. Jak to ludzie - czasami zawodniczki mają focha, obrażają się, że nie grają. Czasem nie podoba im się, że siedzą na ławce, ale nie ma dodatkowych komentarzy. Jest pełna dyscyplina. Pod względem dyscypliny i podejścia dziewczyn w szatni, życzyłbym w męskiej piłce, żeby była jedna setna tego. Naprawdę, zaangażowanie, podejście dziewczyn, chęć, ambicja. Zawodniczki I-ligowe, II-ligowe. Żadnych problemów.

Rozmawiał Mateusz Kornas

Piotr Herasym - Absolwent Lwowskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w specjalności piłka nożna. Podczas swojej kariery piłkarskiej na Ukrainie grał w takich klubach jak: Javor Javorów, Sokół Lwów, Garay Żołkwa (II liga ukraińska), został również mistrzem Ukrainy do lat 17. Jako zawodnik w Polsce grał w Górniku Radlin, LKS Bełk, Starcie Mszana oraz Unii Turza.