Kompozytor Jan Wincenty Hawel dołączył do grona Honorowych Obywateli Pszowa

Uroczystość odbyła się 19 lutego w Bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie. Przewodniczący Rady Miasta Pszowa Czesław Krzystała odczytał treść uchwały z 26 października 2016 r. nadającej profesorowi tytuł Honorowego Obywatela Pszowa. Muzyk został doceniony za działalność na rzecz promocji Pszowa w Polsce. Gratulacje złożyła też kompozytorowi burmistrz Pszowa Katarzyna Sawicka-Mucha.

Po części oficjalnej odbył się koncert Śląskiej Orkiestry Kameralnej, założonej przed laty przez Janego Wincentego Hawela. Dyrygował sam mistrz.

Jan Wincenty Hawel urodził się 10 lipca 1936 roku w Pszowie w rodzinie górniczej. Jako kilkulatek zaczął się uczyć gry na akordeonie, pianinie i skrzypcach. Pierwszymi nauczycielami byli jego tata oraz muejscowi nauczyciele muzyki Wiktor Deuczmanek, Ruta Michalska i Józef Latocha.

Mając 9 lat, w 1945 r., skomponował swoje pierwsze dziecięte utwory: mazurki, polonezy, sonatiny i serenady.

W 1952 r., jako ledwie 16-latek nawiązał współpracę z Chórem Kościelnym pod wezwaniem św. Cecylii przy kościele parafialnym w Pszowie (obecnej bazylice) – został drugim dyrygentem i instruktorem muzycznym chóru. W latach 1961 – 73 stał na czele „Cecylii” jako dyrygent i kierownik artystyczny.

Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, uzyskując trzy dyplomy: 1960 na wydziale pedagogicznym, 1964 z kompozycji w klasie Bolesława Szabelskiego, 1967 z dyrygentury w klasie Karola Stryji. Od 1968 uczy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego) w Katowicach, gdzie w latach 1981-1987 i 1990-1996 pełnił funkcję rektora, a od 1987 roku jest profesorem. Od 1981 do 2006 był kierownikiem i dyrygentem Orkiestry Kameralnej Filharmonii Śląskiej; jako dyrygent dokonał wielu nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach. Przez kilkanaście lat działał aktywnie w ruchu amatorskim, kierując chórami i zespołami pieśni i tańca. Pisze utwory orkiestrowe (6 symfonii, 1962-1985), wokalno-instrumentalne (Oratorium Polskie, 1981), kameralne i solowe. Czterokrotnie otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1975, 1978, 1981 i 1987), jest laureatem kilkunastu konkursów kompozytorskich, m.in. II nagroda na Konkursie im. G. Fitelberga (1972) za Sinfonia concertante, I nagroda na konkursie kompozytorskim w Katowicach (1982) za Oratorium polskie. W roku 1996 otrzymał Nagrodę im. Karola Miarki.

Tutaj jego pełny życiorys muzyczno-naukowy.