Moje święta: umacniają rodzinne więzi

Pamiętne święta…

 

Jestem jedną z czworga rodzeństwa. Pewnego roku robiliśmy wigilię dla 20 osób. Było 10 dorosłych i 10 dzieci. Stoły były łączone. Potraw było więcej niż zwykle, bo każdy z nas ze swojej kuchni coś przyniósł do moich rodziców. I było wspólne śpiewanie. Mój mąż i szwagier i nasze córki są muzykami. Było więc odświętnie i jak z obrazka. Kiedyś wydawało mi się, że jest to niemożliwe do zrealizowania. A jednak udało się.

Pielęgnujecie tradycję śpiewania kolęd? Która jest ulubioną?

 

Oczywiście, że śpiewamy. Mąż z córą grają. A my z synem nie bardzo śpiewamy, ale staramy się.

 

Ulubiona kolęda…

 

Moją jest Przybieżeli do Betlejem aniołkowie jak ptaszęta z nieba.

 

Które tradycje zaczerpnięte są z rodzinnego domu?

 

Do dzisiaj, choć powychodziłyśmy za mąż, gotujemy wspólnie na dzień przed wigilia. Moczkę robimy w takiej wannie, jak kiedyś się kołacz piekło. Robimy też makówki i przygotowujemy do grochówki. Żeby tradycji stało się zadość, mama ją doprawia w wigilię i gotuje kapustę. Mój mąż z synem jadą po nią w dzień wigilii. Piją symbolicznie z moim ojcem kieliszek żołądkowej gorzkiej, dla tzw. zalania robaka. Dzięki temu u każdej z nas w domu jest ten sam smak potraw, wprost z rodzinnej kuchni.

 

Ulubiona potrawa…

 

Makówka na tradycyjnej chałce, którą piecze moja mama.

 

Sylwester spędzę…

 

Odkąd jestem burmistrzem razem z mieszkańcami Radlina. Wcześniej raczej w domu, bo mąż muzyk zawsze w tym czasie grał. Odbijaliśmy sobie później zabawami karnawałowymi.

 

Mój szczególny Sylwester…

 

W 2000 roku robiliśmy Sylwestra z kopalnią Marcel. Był z mieszkańcami i tańczący jednocześnie, bo impreza odbywała się w NOT-ie.