Nie wyskoczyłem nagle jak królik z kapelusza

Redakcja: Mija 7 miesięcy odkąd zakończyła się, notabene bez precedensu, walka o utrzymanie wodzisławskich szkół. Stał się pan liderem tej inicjatywy, ale też pociągnął pan za sobą kilkadziesiąt osób. Co stało się z tymi ludźmi?

Jarosław Świta: Spotykamy się i przyjaźnimy. To taka duża wartość dodana tego, co się wówczas działo. To wspaniali ludzie, chętni do współpracy. Czasami rozmawiamy o tym, co było, ale częściej o tym, co dzieje się w ich przedszkolach i szkołach.

O to chce zapytać. Padły deklaracje z waszej szkoły, że będziecie pracować nad zwiększeniem oferty edukacyjnej zagrożonych szkół i będziecie dążyć do uatrakcyjnienia tych placówek. Co udało się wam osiągnąć?

Moim celem było doprowadzić do spotkania na gruncie neutralnym wszystkich dyrektorów placówek, które były w tym raporcie.  I to się udało. Spotkaliśmy się w siedzibie Towarzystwa Charytatywnego Rodzina wraz z przedstawicielami AHE i specjalistami od pozyskiwania środków unijnych. Troszkę nas ostudzono. Okazało się bowiem, że nie mamy szans obecnie na pozyskanie jakichkolwiek pieniędzy z UE na realizację projektów. Potem był pomysł sprzedaży obiadów. Wpadły na ten pomysł dwie mamy. W naszej szkole na Wilchwach się przyjął. A to przecież tylko jedna z form pozyskiwania dodatkowych pieniędzy. Działania mniej spektakularne, ale jednak cenne, to np. finansowanie z funduszy Rad Rodziców  remontów i wyposażenia poszczególnych pracowni w naszych placówkach. Wyposażenie  biblioteki Zespołu Szkół na Wilchwach czy pracowni fizyki w części sfinansowane zostało ze składek Rady Rodziców. Co roku organizujemy festyny, kiermasze i loterie ,z których dochody przeznaczane są właśnie na potrzeby szkół i przedszkoli. Nie zapominamy też o niedożywionych dzieciach. Od dwóch lat Rada Rodziców ZS nr 1 przeznacza na ten cel pieniądze. I niezależnie od tego, czy w domu jest co jeść czy nie, wszystkie dzieci dostają bezpłatne śniadania. Ta akcja cieszy się dużą popularnością.

Jak układa się współpraca z resortowym prezydentem Eugeniuszem Ogrodnikiem?

Pan prezydent starał się stworzyć Miejską Radę Rodziców. Po dwóch takich spotkaniach doszedłem do wniosku, że nie ma sensu tworzyć kolejnego ciała, które miałoby tylko funkcję doradczą. Przekonałem do tego też pozostałych rodziców. Bez konkretnego wpływu na decyzję włodarzy miasta, taka rada nie miała sensu bytu. Zaproponowałem, by spotykać się bez tej formalnej ramy. I tak się też dzieje – spotykamy się. Wyznaczamy sobie termin i rozmawiamy w Urzędzie Miasta.

O czym rozmawiacie?

O tym, co dzieje się w placówkach, jakie są plany organu prowadzącego i o tym, co nas boli.

Czyli uzyskaliście to, o co walczyliście. Polepszyła się komunikacja między rodzicami a władzami miasta.

Tak. I okazuje się, że nie musi być to sformalizowane.

Jak reagujecie na to, że systematycznie przy dyskusjach nad budżetem miasta odbija się czkawką głosowanie nad racjonalizacją sieci szkół? Na ostatniej sesji padło stwierdzenie, że 9 lutego podczas głosowania radnym zabrakło odwagi, by podjąć męską decyzję. A Wodzisław ponosi teraz tego konsekwencje.

Również o takiej odwadze, a raczej jej braku, można powiedzieć w przypadku pana prezydenta, który swoje działania i prace nad racjonalizacją szkół długo ukrywał. Robił to po cichu. Takie działanie według mnie również można  nazwać brakiem odwagi. Wszystko mogło się inaczej potoczyć. Moim działaniem w tamtym czasie starałem się pokazać, że tak się nie robi. Wiadomo, że sprawny zarządca miasta musi działać w interesie ogółu – w tym przypadku mieszkańców. Nie może się to jednak odbywać po cichu, za pomocą nie do końca uczciwych metod i środków.

Co by się stało, gdyby ponownie przestawiono wam plan racjonalizacji sieci?

Wątpię, żeby do czegoś takiego doszło. Deklaracje panów prezydentów były jasne: za ich kadencji nie będą racjonalizować sieci szkół. Doświadczenie i życie nauczyło mnie, że to nie oznacza porzucenia pomysłu o racjonalizacji. Może do tego dojść w inny sposób. Nie z inicjatywy panów prezydentów. Ale wiemy ,że  projekt uchwały może złożyć ktoś inny. Może niektórzy z radnych postanowią -cytując pana prezydenta- „wykazać się odwagą”? Mam niestety takie sygnały.

Że będziemy wracać do racjonalizacji sieci?

Może nie na taką skalę jak próbowano to przeprowadzić na początku roku. Nie spodziewam się ruchów tak wielkich, ale po wyborach parlamentarnych  zapewne społeczeństwo pozna plany dotyczące oświaty w Wodzisławiu.

Po tym wszystkim co się zadziało, został pan społecznym liderem. Ma pan ambicje polityczne?

Społeczne tak. Polityczne – nie! To nie jest tak, że nagle wyskoczyłem z kapelusza. Jarosław Świta cały czas tu był. Pracowałem dla tej szkoły. A tak się losy ułożyły, że zaczęto o mnie i innych osobach zaangażowanych w walkę o szkoły mówić. Pracujemy cały czas. Przykładem jest organizowany od kilku lat wakacyjny cykl „Wesołe Podwórka”. To jest coś niesamowitego! Nie przypuszczałem, że tak się ta impreza rozwinie. Bardzo pomaga mi moja rodzina, Teresa Rybka, młodzi ludzie oraz mieszkańcy osiedla. I nikt nas do niczego nie zmusza. Organizujemy je bez chęci wybicia się, czy osiągnięcia jakichkolwiek korzyści. Choć wiem, że mogę tu mówić tylko o sobie. Doświadczenia związane z walką o szkoły i z kampanią prezydencką są bardzo cenne jednak pozbawiło mnie złudzeń.  Nie miałem nawet satysfakcji, czy poczucia zwycięstwa, gdy odrzucono projekt uchwały o racjonalizacji sieci.

 Analizując ostatnie miesiące, co sprawiło panu największą przykrość a z czego jest pan dumny?

O przykrościach nie chcę mówić ponieważ są związane z tym co ostatnio działo się w mojej rodzinie.Za to największa satysfakcja to , że na naszym osiedlu 1 Maja pozostanie ośrodek oświatowo – kulturalny. Podkreślam tą nazwę. Prześledziłem trochę historię i nigdy nie było korzystne tworzenie  gett. Likwidacja naszej szkoły, by do tego doprowadziła. Zlikwidowano KWK 1 Maja ,ogranicza się komunikację, ewentualne przeniesienie ze względów logistycznych komendy policji na Jedłownik, to  degradacja dla naszego środowiska. Wielu ludzi zrozumiało, że by nam się dobrze żyło, trzeba się zaangażować. My sami tworzymy nasze środowisko i mamy realny wpływ na to, jak nam się żyje.

Dziękuję za rozmowę.

Również dziękuję.

Rozmawiała Izabela Grela

Jarosław Świta – społecznik. Zawodowo związany z górnictwem. Społecznie aktywny od kilku lat. Od 3 lat Przewodniczący Rady Rodziców Zespołu Szkół nr 1. Wcześniej pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego.

Mąż Anny. Ma syna i córkę.

 Jego ambicją jest praca na rzecz ludzi, którzy potrzebują wsparcia.